Choco bom met glans

Bianca zette haar bakkriebels om in iets eetbaars: een choco bom.

2167
Het was weer eens zover: zowel de schrijf- als de bakkriebels gierden door mijn aderen, mijn hoofd zat vol met ideeën en er was geen verjaardag of iets anders feestelijks voorhanden. En de cake die ik vorige week bakte omdat mijn man zo’n zin in chocoladecake had, was niet voldoende om dat gevoel van “ik móet iets bakken” te doen verminderen.

Misschien herinner je je nog de blog van een tijdje terug over de chocolade-overstroming in mijn keuken? Nou, dat zat nog in mijn systeem….en ik móest het nog eens opnieuw maken. Maar dan mét meer geduld en zónder geknoei! Ik wilde ook nog eens die mousse maken met mascarpone. Toen ik van de week boodschappen moest doen, zag ik per toeval de mascarpone staan. Ik denk overigens dat toeval niet bestaat, dus ik besloot dat dit een teken was. Een teken om de bakkriebels om te gaan zetten in iets eetbaars. Kon ik meteen ook gehoor gaan geven aan de schrijfkriebels, die ook hun weg naar buiten zochten.

De meeste ingrediënten had ik wel in huis, maar slagroom en gelatineblaadjes deed ik nog gauw in het boodschappenmandje. En natuurlijk de mascarpone!

Ik maakte deze choco-bom. De kern is een chocolade biscuit (Blanda 12 cm). De basis een dun biscuit van 20 cm doorsnede en ongeveer 1 cm dik. De mousse deed ik in een Blanda van 20 cm nadat ik die bekleed had met vershoudfolie. Achteraf bleek overigens dat ik die folie tóch niet strak genoeg in de kom gevouwen had, want toen ik de mousse loste, zag ik allemaal vouwtjes in de mousse. Daar baalde ik serieus van. In het midden van de mousse drukte ik de biscuit-bol, die ik vooraf nog besprenkeld had met Kirsch. Ik drukte nog wat kersen (uit pot, uitgelekt) in een cirkel om de blanda-biscuit. Het geheel dekte ik af met de dunne biscuitbodem (ook besprenkeld met Kirsch) en pakte het goed in met vershoudfolie. Dat ging in de vriezer. Lekker lang deze keer (een nacht) omdat ik geleerd had van de vorige keer toen ik met cacaogelei aan de slag ging. Het rook best wel sterk naar Kirsch, had ik nu niet teveel gebruikt? Ik was even bang dat het te heftig zou zijn, maar ik kon nu niet meer terug, het zat er op.

De ochtend er op maakte ik de cacaogelei. Jawel, ín een grote pan deze keer, ook hier had ik mijn lesje wel geleerd. Het ging perfect. Toen de gelatineblaadjes erin gingen, begon de gelei zo mooi te glanzen. Deze keer zou ik hem echt goed laten afkoelen. Ik gebruikte zelfs de thermometer om me er van te overtuigen dat ik niet te vroeg zou zijn. Handwarm is een temperatuur tussen 32-38 graden, dus geduld hebben en rustig laten afkoelen. Ondertussen ging ik de diepgevroren mousse lossen van de Blanda. Ik kreeg het benauwd, kreeg ik ‘m ongeschonden uit de kom? Met mijn handen warmde ik de kom op, trok heel voorzichtig een beetje aan de folie, warmde de kom nog wat meer op met mijn handen. Mijn adem stokte in mijn keel toen ik hem omkeerde en toen voelde dat de mousse losliet. Voorzichtig tilde ik de kom op en yesss… de mousse was heelhuids uit de kom gekomen. Innerlijk maakte ik een vreugde sprongetje.

Terwijl de gelei verder stond af te koelen, plaatste ik de mousse nog even terug in de vriezer. Op een gegeven moment gaf de thermometer 35 graden aan en ik besloot dat dit het moment was dat hij over de mousse geschonken kon worden. En dat ging goed, perfect. Jammer van die vouwen in de mousse, die bleef je natuurlijk zien. Ik deed wat hagelslag aan de onderzijde van de taart en plaatste hem op een schaal. Zette hem in de koelkast totdat hij ’s middags aangesneden mocht worden. En wat was hij lekker, écht. Een ware choco bom, de mousse was heerlijk. Zo zacht! De hoeveelheid Kirsch bleek ook niet teveel te zijn, precies goed. De smaak van de Kirsch was aanwezig, maar absoluut niet overmatig. De kersen maakten het geheel net iets frisser. Ik zeg: een geslaagd bak-avontuur! Nog een beetje oefenen op het strak krijgen van de mousse…

Het recept voor de chocolade mousse was onderdeel van een ander recept dat ik ooit van een collega kreeg:

180 gr chocolade
250 ml slagroom
125 gr poedersuiker
250 gr mascarpone

Bereiding:
Smelt de chocolade en laat een beetje afkoelen. Klop de slagroom met de poedersuiker lobbig. Roer de mascarpone los en roer de gesmolten chocolade er met een garde doorheen. Spatel nu de slagroom door het chocolade/mascarpone mengsel. Doe in een kom en laat afkoelen/stevig worden in de koelkast (of vriezer, zoals ik hier deed). Voor de biscuits kun je gewoon je eigen recept gebruiken en voor de cacaogelei kun je het recept vinden op 24Kitchen.

Het was weer een leuke bakervaring… tot de volgende keer!
Bianca Smeets
Bianca’s Bakery