I love cheesecake

Ik hou niet zo van zoet. (Ja, ik snap dat het raar is als een taartenbakker dat zegt.) Behalve als het aankomt op cheesecakes...

1611

Ik hou niet zo van zoet. Ja, ik snap dat het raar is als een taartenbakker dat zegt. Maar ik neem veel liever een blokje kaas, een stukje leverworst of een zak chips als ik zin heb in een snack dan iets zoets. Ik eet wel eens een stukje chocola, maar nooit een hele reep, zakken M&M’s kunnen weken onaangebroken in de kast blijven, pakken koekjes liggen eigenlijk alleen te wachten tot ze bodem of topping van een taart kunnen worden.

Ik hou dus niet heel erg van zoet. Wat gek is voor iemand die van taartenbakken houdt, dat begrijp ik. Dat vind ik ook. Maar het is wel praktisch. Want ik snoep nooit heel veel tijdens het bakken en ik eet geen hele stukken taart als ik iets gemaakt heb. (Wel een stukje natuurlijk en dat vind ik ook echt lekker!) Ik ben gewoon niet zo’n zoetekauw.

Totdat ik in Amerika kom… cheesecake is mijn ultieme favoriet. Het is de enige zoetigheid waar ik altijd zin in heb, waarvoor je me misschien zelfs wakker mag maken (en daar ben ik echt heel lastig in, in wakker gemaakt worden). En dan bedoel ik ook niet dat wat de Engelsen cheesecake noemen; zo’n niet gebakken laag. Of wat Nederlanders wel eens proberen met kwark. Nee, een echte heuse Amerikaanse cheesecake die bestaat uit roomkaas, suiker en eieren en die gebakken is.

Afgelopen vakantie was ik weer eens in Amerika en de eerste ochtend zat ik er al: The Cheesecake Factory! En sjonge wat is het daar moeilijk kiezen. Want je weet dat je dat ene stuk al bijna niet op kunt (alhoewel…), zo enorm groot en machtig, dus je moet kiezen. Maar neem ik dan White Chocolate Raspberry Truffle, Dulce de Leche Caramel Cheesecake, Key Lime Cheesecake of… Red velvet cheesecake!

De rest van de vakantie had ik ook geen klagen. Er lagen heerlijke cheesecakes bij de supermarkt, op elke kaart in elk restaurant, bij de Starbucks en elke andere koffieshop in de vitrine. Ik moest dan ook weer ontzettend afkicken toen ik eenmaal thuis was. Maar dit jaar had ik een souvenir! Al jaren zocht ik een echt goed (en mooi natuurlijk!) cheesecakeboek. En nu heb ik er één. Niet van The Cheesecake Factory, maar wel ‘ the next best thing’: Juniors! Deze keten in New York deelt zijn tips & tricks voor allerlei varianten van de echte New York cheesecake. Geweldig! Behalve dan misschien voor de lijn. Want deze zelfverklaarde niet-zoetekauw lust op elk moment van de dag, avond en nacht een stukje cheesecake. Niet te vaak maken dus maar 😉

(P.S. Mijn favoriete recept tot nu toe kwam van de BBC: James Martins Vanilla and strawberry cheesecake.)