Door Miranda Hoogeveen– Deze week kreeg ik een mailtje met de vraag of ik een Gender Reveal taart wilde bakken. Op maandagochtend hadden paps en mams de echo, daarna zouden ze zo snel mogelijk de envelop met het berichtje van de verloskundige komen brengen.
Ze hadden een leuk voorbeeld meegestuurd. ‘Deze met de vogeltjes’ moest het worden. De zondagmiddag was een beetje grijs, dus een mooi moment om de vogeltjes te maken.
Maandagochtend stopt er een auto voor de deur. Daar zal je ze hebben. Zonder me eerst voor te stellenmvraag ik of de verloskundige het kon zien. Ja hoor, ze had een envelopje in haar hand, gelukkig! “Gek” zegt ze, “dat jij het nu het eerst weet.” Ik antwoord dat de taart aansnijden leuker is dan dat de verloskundige het vertelt. “Wachten dus, tot vanavond, dan staat de taart voor jullie klaar.” Wat spannend! Ik zou het denk ik niet kunnen…
Wij hebben het geluk dat we het drie keer mee mochten maken. De eerste keer kon ik het nog wel opbrengen, we wilden het niet weten. Het was immers beide leuk, een jongen of meisje; wat maakt ’t uit! De tweede zwangerschap wilden we weten of het weer een jongen zou zijn. En toch ook maar een 3D echo, want we wilden ook weten of ze op elkaar zouden lijken.
Bij de derde was ik benieuwd of we een meisje zouden krijgen. We hebben het de hele zwangerschap voor ons proberen te houden, voor ons geen Gender cake. Het bestond misschien nog niet eens! Ik spreek – denk ik – voor iedereen die zwanger is. Het maakt niet uit wat ’t is, we zijn gewoon nieuwsgierig!
Snel rits ik de envelop open zodra ze weg zijn. Aan de slag!
Wat zullen de toekomstige ouders vandaag doen? Waarschijnlijk het Gender Reveal feest voorbereiden. Ik heb nog heel wat te doen voor het feest kan beginnen.
Kortom ik ben net zo zenuwachtig…
P.S.
Ik vertel niet welke kleur de binnenkant is.
Like mij op Facebook of kijk op de website om al mijn taarten te zien!
Groeten Miranda
