Door Monique Wijkstra – Maar ik doe het iedere keer eigenlijk weer… Op het laatste moment aan een bestelde taart beginnen. Niet omdat ik het niet leuk vind om te doen maar gewoon omdat ik denk nog meer dan genoeg tijd te hebben. Uiteindelijk valt dat meestal tegen waardoor ik tot zeer laat in de avond (lees: nacht), sta te vullen, smeren, bekleden en vooral zit te decoreren.
Iedere keer neem ik me weer voor om de volgende keer toch echt, heus waar nu eens op tijd te beginnen met het maken van de decoraties zodat het maken van de taart een makkie zou moeten zijn en elke keer weer doe ik dat dus niet….
Waarom doe ik mezelf dat dan toch steeds weer aan…?
Tja…. het antwoord weet ik zelf heel goed en is heel simpel: Ik presteer fantastisch onder druk, de ideeën komen dan als vanzelf, oplossingen voor dingen die ingewikkeld lijken ontstaan spontaan, en op de een of andere manier lukt onder druk (bijna) altijd alles.
Kortom: Ik heb last van taartstress en daarmee komen de mooiste taarten tot stand en daar kan ik waanzinnig van genieten!
En dan stresstaart…. mijn gezin en collega’s zijn er dol op!
Als ik stress heb (niet veroorzaakt door taartstress) ga ik bakken…. Een beetje frustratie en ik zit mijn hele vrije ochtend op internet recepten te bestuderen op smulweb, heel holland bakt, of 24 kitchen. Liefst een beetje ingewikkeld want anders is er niks aan natuurlijk. s’Middags ingrediënten halen en hup aan de slag!
Carrot cake, red velvet, cheesecake, sinaasappel/witte chocolade bavaroise, chocoladedroom of lemon meringe… ik vind het allemaal even lekker en leuk.
Kan ik me heerlijk concentreren op het bakken in plaats van piekeren over onbenulligheden en ben ik daarna weer helemaal ontspannen en happy!
