Elke keer wanneer een jaar eindigt terwijl een ander op het punt staat te beginnen zit ik er mee: het oudejaarsconflict. Op zich vind ik oudejaarsdag best wel leuk, ik luister naar de top2000 op de radio, bezoek wat familie, ga mee vuurwerk kopen (terwijl ik er niet van houd om het af te steken) en mijn vader bakt oliebollen. Ook hebben mijn vriend en ik de leuke traditie zowel zijn ouders en broertje als mijn ouders en broertjes te bezoeken. Een leuke en drukke dag dus.
Verder is mijn vader een erg goede en enthousiaste oliebollenbakker. Hij begint meestal vroeg en maakt veel oliebollen. Het deeg staat rond de middagkoffie in een enorme pan te rijzen in de woonkamer voor de kachel, en zo rond het einde van de middag kunnen we de eerste oliebollen proeven. Hij maakt meestal oliebollen met rozijnen en oliebollen zonder rozijnen. En heel veel. En mijn moeder maakt meestal een hele boel hapjes. Kaasblokjes, worstenbroodjes, chips en pizzapuntjes; je kan het zo gek niet bedenken. Daarnaast zorgt mijn broertje meestal voor een uitstekende eiersalade en de ouders van mijn vriend zorgen ook altijd dat ze een goede lading hapjes in huis halen. En natuurlijk moeten we niet vergeten dat er al door het hele jaar gezocht wordt naar de juist champagne die rond twaalf uur open geknald wordt.
So far so good zou je toch zeggen? Klopt, het is een vreselijk gezellige aangelegenheid, met heel wat calorieën die er in het nieuwe jaar weer afgelijnd kunnen worden (wat meestal iets minder is 😛 ). Echter, sinds ik vier jaar geleden ben begonnen met taarten maken, heb ik een mapje op mijn computer met inspiratie vol oudejaars-taarten. En de taart die vorig jaar op de wintercover verscheen (van Felicitaartjes, met die champagnefles) is nog altijd een van mijn favorieten. Maar ik vind taart er niet zo bijpassen. Een hap taart in je ene hand en een hap oliebol in de andere? We hebben gewoon al te veel eten om met oudjaar ook nog een taart te eten, helaas… En dat is mijn conflict: ik wil wel bakken, maar ik wil eigenlijk geen taart met oud&nieuw…
Het is er in die vier jaar dus ook nog maar een keer van gekomen dat ik een taart heb gemaakt voor oudejaarsdag. Voor nieuwjaarsdag zou misschien ook wel kunnen, maar hebben jullie gelezen wat ik allemaal doe op oudejaarsdag; ik kan niet ook nog gaan bakken…. 😉 Ik doe het dit jaar dus maar gewoon weer niet… (denk ik…) Misschien volgend jaar een nieuwe kans! Ik wens jullie allemaal wel heel veel plezier met bakken voor oudjaar of nieuwjaarsdag, en natuurlijk veel geluk en taart in het nieuwe jaar!
Recept Rozijnen-Oliebollen
Benodigdheden
- 1 ei (kamertemperatuur en losgeklopt)
- 500 ml melk (kamertemperatuur)
- 500 g bloem (+ 1 EL extra)
- 1 zakje gedroogde gist
- 1 EL suiker
- 1/2 tl kaneel
- 1 tl zout
- 50-100 g rozijnen
- Een frituurpan gevuld met frituurolie
- Vergiet
- Keukenpapier
- Schuimspaan
Meng in een beslagkom de bloem met de gist, de suiker, het zout en de kaneel erdoor. Maak in het midden van de bloem een kuiltje en schenk het losgeklopte ei erin. Klop met een mixer terwijl je de melk erbij schenkt en klop tot een glad beslag ontstaat. Zorg dat er geen klontjes meer in het beslag zitten. Je kan ook een pak gebruiken, bij sommige pakken hoef je dan slechts water toe te voegen. Voeg de rozijnen toe. Dek de kom af met een vochtige theedoek en laat het oliebollenbeslag op een warme, tochtvrije plaats (de huiskamer bijvoorbeeld 😉 ) 1 uur rijzen, tot het volume verdubbeld is.
Zet een vergiet met een laagje keukenpapier klaar, en verwarm de frituur tot 175-190 graden. Maak met een oliebollentang of een ijsschep bollen van het beslag, door de schep eerst in het frituur vet te dopen, en de bollen in de olie te laten glijden. Maak er niet meer dan vijf tegelijk en frituur ze 4-5 minuten. Haal de bollen als ze aan alle kanten goudbruin zijn (soms moet je ze halverwege even draaien) uit de frituur met je schuimspaan en laat ze afkoelen in het vergiet. Bestrooi met poedersuiker en serveer met oudjaar. (Maar ik heb ze nog nooit gemaakt, want je kan ze natuurlijk ook door je vader laten bakken, mits hij dat net zo goed kan als mijn vader 😉 )
Eva Maria
