Slank is alles – als je stevig gebouwd bent – terwijl hele slanke mensen soms akelig veel moeite moeten doen om wat vlees op de botten te krijgen.
Ben je gezegend met een leuke kop, dan vallen andere dingen – waar je jezelf vaak het meest aan ergert – minder op. Valt je haar eens lekker die dag en krijg je – eindelijk weer eens – een fluitconcert van de bouwvakker, dan fiets je fier rechtop en denk je niet eens aan de bungelende kipfiletjes onder aan je bovenarmen of je bovenbenen die op andere dagen pijnlijk langs je zadel schuren.
Ik heb diverse pogingen gedaan de wijzer van de weegschaal positief te beïnvloeden. Heb hulp gezocht bij Montignac en Sonja. Bij de EGA, Dokter Frank en tevens menig fabrikanten portemonnees gespekt met de aanschaf van pillen, poeders, drankjes, repen, soepen en shakes. Fruitdagen, het Hartstichting dieet, een diëtiste, voeding consulente, punten tellen, calorieëntabel, South Beach, fatblokkers, Atkins en Herbalife. Been there, done that.
Ga voor me staan en ik noem je BMI. Geef me een eetbaar product en ik geef je het aantal calorieën, kilojoules, punten en vetgehalte.
Er gaan ook maanden voorbij dat het me niets interesseert, ik geniet er dan vrolijk op los en heb hooguit eens een brooddag (waarbij ik extra veel brood eet) of volg het mandarijnen dieet waarbij je alles mag eten, behalve mandarijnen…
Toen ik 16 was woog ik 50 en nu ik over de 40 ben weeg ik het dubbele… waar die drie cijfers nou vandaan gekomen zijn… Natuurlijk weet ik dat wel. Was ik vroeger als kind absoluut geen ster in het spelletje jojo, tegenwoordig kun je me opgeven voor jojo-lympics en ik zou je niet eens teleurstellen. Het heeft alleen niks meer met het spelletje te maken.
Ik vind ook alles lekker, en als het niet helemaal lekker is, dan maak ik het wel lekker met een sausje of crème fraiche. De schijf van vijf gaat in het kwadraat dagelijks door de keel en zo ook het halve snoep, koek, chips en zoutjesschap van de plaatselijke supermarkt.
Kortom; het gaat allemaal om het kopen, bereiden en eten.
Toch kwam de druppel die de spreekwoordelijke emmer liet overlopen. Mijn jongste dochter werd wakker en kwam nog lekker even in het grote bed bij ons liggen.
”Mam” sprak ze met een slaperig stemmetje ”ik geef je even een goedemorgen kusje op je buik, en nog een buik, en nog een buik, en nog een buik…”
Tijd voor het enige programma wat voor deze dame werkt; Weight Watchers. Want ik wil niet alleen goed voor mezelf zorgen, ik wil zo heel graag nog lang bij dat kleine dametje met die overheerlijke kusjes blijven.
