Door Bianca Smeets – Meestal lukt het me om die bakkriebels een tijdje te negeren. Ik moet toegeven dat ik dan wel in mijn kasten kijk wat voor ingrediënten ik nog in huis heb. Just in case.
En gisteren was het dan zover. Voor ik er erg in had stond ik in de keuken de bloem af te wegen en tikte ik een eitje open. Een appeltje lag al klaar op het aanrecht. De bakkriebels hadden blijkbaar een weg gevonden om mijn handen te bereiken, zonder dat ook maar één gedachte het kon voorkomen. Kon ik niet gewoon een weekje wachten? Want dan is mijn moeder jarig en moet er sowieso gebakken worden. Dat zou zo’n bakkriebel-werende gedachte kunnen zijn geweest. Maar mijn ratio had niets in te brengen, behalve gewoon de impuls te volgen. En dat deed ik.
Ik stapte in de bakmodus en zocht naar het kaneelpotje. Een appelkaneelcake was de bedoeling. Daarvoor had ik het volgende nodig:
- 200 gr bloem
- 1 el bakpoeder
- 220 gr suiker
- 1 zakje vanillesuiker
- snufje zout
- 1 ei
- 180 ml melk
- 60 ml zonnebloemolie
- ¼ tl kaneel
- 1 appel
- lichte basterdsuiker
Voeg de droge delen samen nadat je de bloem en bakpoeder gezeefd hebt. In een andere kom voeg je de natte delen samen. Dan gaan beide mengsels bij elkaar en mix je het tot een glad beslag. Vet een cakevorm in en doe hier het beslag in. Schil de appel, haal het klokhuis er uit en snijd hem in dunne partjes. Die partjes steek je rechtop in het beslag, niet te diep… ze zakken vanzelf wel dieper. Verwarm je oven voor op 180 graden en bak de cake in 60 à 75 minuten gaar. Baktijd is afhankelijk van je oven. Mijn cake had 5 kwartier écht nodig… Het laatste kwartier heb ik nog wat lichte basterdsuiker over de cake gestrooid. De suiker kon zodoende nog een beetje smelten en in de cake trekken. Het was het wachten meer dan waard. De cake ziet er misschien een beetje gewoontjes uit, maar zo smaakt hij allesbehalve.
En zo werden mijn bakkriebels getransformeerd in een overheerlijke appelkaneelcake. Het onrustige gevoel is weer uit mijn lijf. En het leuke is: dit weekend mag ik weer…en dan is er wél een reden om te bakken.
Tot de volgende keer!
Bianca
