Mijn naam is Judy Griep. Van de nu 34 jaar dat ik hier ben, leef ik 2,5 jaar taart! In die 2,5 jaar heb ik mijn bedrijf J4Cake opgezet. In eerste instantie een hobby dus en vervolgens mijn kleine onderneming vanuit huis. Maar als je bakt heb je altijd wel wat ‘nodig’, de opdrachten werden groter en mijn huis leek wel te krimpen. Sinds 1 september is mijn nieuwe taartatelier geopend! Een eigen plek waar ik mijn werk mag doen. Het groeit en groeit en naast al die zoetigheid gebeurt er ook het één en ander thuis.
Thuis zijn we met zijn 4-tjes. Mijn vriend, Jeroen, en onze prachtige dochters Joëlle en Jenna-Eve. Jeroen staat aan het stuur van een MKB onderneming. Onze oudste dochter is gevoelig.. de jongste meid is een echte doerak. We hebben een hond, een kat en wat visjes. Twee ondernemers onder één dak, we hebben het druk en soms is het moeilijk om alle ballen hoog te houden.. vaak schieten ‘live’ afspraken met vrienden erbij in. En dat zorgt soms voor een grote hoop schuldgevoel. Gelukkig bestaan er Social Media…
Waarom een column?
Ik hou van schrijven, ik denk veel na… heb overal een mening over en wijzig deze ook regelmatig, wanneer ik een goed argument van mijn ongelijk te horen krijg. Uiteenlopend over het gezin, over taart, over taart decoreren, over de maatschappij… you name it!
Ik schreef wel eens wat over mijn meiden op Hyves, maar Hyves is inmiddels zo achterhaald dat ik daarmee ben gestopt. Ik zit op Twitter (te weinig leestekens) en ik zit op Facebook.. maar daar zitten ook vaak ‘vrienden’ die mijn stellingen en frustraties iets te letterlijk nemen. Ik wil lekker van me af kunnen schrijven zonder dat er een ‘vind-ik-leuk’ op komt, omdat ikzelf weet dat het overgrote deel aan frustraties die ik loslaat op social media een uitlaatklep is.. meer niet. Social media zijn nl. in mijn ogen niet bedoeld om geheel serieus mee om te gaan. Het blijft vooral een sociaal gebeuren om mensen te ontmoeten, werk te bewonderen en dolletjes te maken.
Nu ik dat ei niet meer kwijt kon, omdat ik natuurlijk ‘hip en happening’ wil zijn en Hyves dat niet meer is.. ging het een beetje knagen. Juist nu er zoveel gebeurt met J4Cake en mijn meiden op een leeftijd zijn dat ze naast lief, stout en ondeugend ook erg grappig kunnen zijn, wil ik mijn ei juist kwijt kunnen. Om de leuke dingen van werk en ‘mama zijn’ te delen, maar ook om een balletjes over bepaalde onderwerpen op te gooien waar iedere taartmoeder of werkende moeder last van heeft zoals bijvoorbeeld ‘schuldgevoel’, ‘een slechte planner zijn’ of een ‘taartblock’ hebben (writers’ block..maar dan net anders). Want voel jij je niet schuldig, omdat je je agenda te vol hebt gepland en dus een beetje gestresst je kindjes overal naartoe brengt? Of juist dat je je schuldig voelt, omdat je een opdracht echt niet kan aannemen, juíst omdat je met je kinderen gewoon een dag weg wilt. Of op het schoolplein, omdat je niet als hulpouder functioneert en je soms denkt dat ‘zij’ allemaal denken dat je ‘maar’ taartJES maakt. En toen dacht ik…SOCIAL MEDIA.
Ik moet social media gebruiken om ideetjes op te doen over hoe ik mijn ei weer kwijt zou kunnen. Op Facebook reageerde een aantal mensen, totdat een taarten Facebook vriendinnetje vroeg: “Waarom benader je de Mjam niet?” Na een half uurtje denken vond ik dat eigenlijk wel een goed idee. Vooral omdat ze aangaf dat er héél veel vrouwen zijn die net als ik taart moeten/willen combineren met kinderen. Dus tussen de crèmes, de kapsels, de Hello Kitty’s en de Spidermannen moet een groot deel van deze vrouwen ook naar zwemles, heen en weer naar school, een leuke vrouw/vriendin zijn en wanneer je op gaat in het decoreren van een prachtige taart wordt de maaltijd aan het einde van de dag ‘even snel een broodje’, omdat er niets meer in de koelkast ligt.
Uiteindelijk heb ik een mail gestuurd.. en hier zit ik dan in het zwembad tijdens zwemles.. te twijfelen of dit goed genoeg is en of ik het niet over een hele andere boeg moet gooien.
Dit artikel is geschreven door Judy Griep van J4Cake.
