Door Kirsten Beukering – Meestal maak ik van een weekend workshop een uitje met hotelletje en gezelligheid. Nu ook weer. De workshop werd door Ellen’s Creative Cakes in Eindhoven gegeven en een tijd terug had ik een overnachting in een hotel in Helmond gewonnen. Weliswaar is Helmond bijna 200 km van mij vandaan, maar dat zou wel een keer te pas komen. Nog een extra nacht bijgeboekt en ik was klaar voor Ellen en Alan! Vandaar.
’s Morgens na aanvangstijd komt Alan Dunn wat schuchter en stil de zaal van het plaatselijke buurthuis binnengelopen. Gaat zitten en begint zonder echt rond te kijken, van alles aan zijn tafel te doen. Vingers gaan op en neer, hij heeft van alles in zijn handen en blijft best wel stil. Wij ondertussen ook. Wanneer begint het nou?
En dan mogen we naar voren komen om te horen wat de meester ons vandaag gaat leren. Zo lekker gewoon en duidelijk Engels met wat flauwe, maar oh zulke leuke anekdotes over landen waar hij allemaal eerder les heeft gegeven. Het is een feestje om naar hem te kijken en te luisteren.
Dan kan het gefriemel beginnen, want jee wat zijn de blaadjes klein!
Uiteindelijk is het een lange dag en wordt er behoorlijk hard gewerkt, zelfs nemen we huiswerk mee, want morgen moeten we weer verder! ’s Avonds ben ik eigenlijk te moe om mij te zetten tot het maken van iets van 40 rozenblaadjes. Ik besluit de wekker vroeg te zetten en ’s morgens fris aan de rozenblaadjes te beginnen. Helaas werd ik om 2.45 uur wakker van discogeluiden en rokende, gezellige mensen die zich buiten vermaakten. Weet je, ik ga die rozenblaadjes nu maar maken! Ik had geen idee wanneer de discotheek dicht zou gaan. Dan de slapeloze tijd maar benutten!
De volgende dag gaan we met frisse moed weer verder. In rap tempo proberen te doen wat Alan heeft voorgedaan, bijna geen tijd om te kletsen, maar wel erg veel gelachen deze dagen. Dikke pret zelfs. Alan vindt alles en iedereen aardig en wat we maken mooi. Zo niet, dan kan hij dat aardig verbergen. Tussendoor mogen we regelmatig naar voren komen om te kijken en te luisteren of om vragen te stellen. Hij werkt enorm snel en maakt regelmatig het grapje “if you don’t have a slave or an assistent, you have to do this yourself”.
En dan als je denkt dat je het vandaag nóóit afkrijgt, begint het dusten. Grote potten dust en een beetje van dit, een beetje van dat en Alan tovert de mooiste bloemetjes en blaadjes te voorschijn, wauw zo prachtig, dan komt de bloem echt tot leven! Ik stond verbaasd dat ik dat gemaakt heb.
Dan gaat Alan bij iedereen langs en vraagt of ze hulp nodig hebben, hij dust dan een bloem, of zet hem voor je in elkaar. Arina van Driel hielp ook nog met het tapen en dan ligt alles klaar om door Alan in rap tempo tot een boeketje te maken. Met half werk ga je niet naar huis.
